Ik huur wat verder een garage voor mijn auto, maar ik twijfel of ik hem nog lang zal kunnen houden. Autorijden met mijn rug wordt steeds moeilijker.
Mijn ogen worden ook slechter en ik voel dat ik de drukte niet goed meer de baas kan.
De mentaliteit van de chauffeurs is ook veel veranderd. Geduld en respect is totaal verdwenen!
Gelukkig zijn er nog andere bewoners die nog iets beter met de wagen overweg kunnen.
We gaan elke zondag naar de kerk en soms gaan we samen inkopen doen of doen we een uitstap.
Het enige nadeel is wel dat bijvoorbeeld Rita, de vriendin van Ella, die in een rolstoel zit, niet meekan.
Ik kan niet meer met de fiets rijden en dat is spijtig.
Vroeger fietste ik naar het natuurgebied hier vlakbij om natuurfoto's te nemen. Nu komt het er minder van ook omdat ik sneller moe ben en er weinig banken staan.
Het leuke van het centrum is ook dat er hier een aantal diensten naar ons toekomen.
De thuiszorgwinkel komt hier elke derde dinsdag van de maand naartoe om spullen te verkopen.
De bus stopt hier om de hoek, da's handig. Die gebruik ik eigenlijk nog het meeste.