Toen Achiel, mijn man zaliger, nog leefde, gingen we heel vaak op stap.
Na zijn dood, 8 jaar geleden en door mijn slechte benen heb ik erg veel problemen om zelfstandig te wandelen. Zelfs met de rollator gaat het zeer traag.
Ik loop wel een groot risico om te vallen; bijvoorbeeld als het voetpad niet vlak is of het trottoir te hoog ligt tegenover de rijweg.
Daarom ga ik het liefst met de rolstoel op pad.
Ik besef heel goed dat een ernstige val het einde kan betekenen van mijn vrijheid in mijn eigen huis.
Ik ken wel wat mensen die na een val in het ziekenhuis geraakt zijn. Door de lange revalidatie zijn ze nooit meer kunnen terugkeren!
Op straat is er soms nog een ander gevaar.
Ik weet dat oudere mensen een makkelijke prooi zijn voor criminelen; ik ben zelf al eens overvallen; in mijn eigen huis nog wel! Ik ben nu wel extra voorzichtig.
Ik ga graag een keer met één van de 2 zussen (mantelzorgers) shoppen.
Mijn favoriete winkels in Gent (naai- en kledingwinkels natuurlijk) zijn niet goed bereikbaar met de wagen. Ik ga dus naar Deinze.
Ik mis het centrum van Gent wel, maar de uitstapjes naar het centrum zijn nu eenmaal te vermoeiend voor ons.
Heel af en toe, als mijn vriendinnen mij niet kunnen voeren, neem ik met taxicheques alleen de taxi.
Ik doe het niet zo graag; want ik ben pas gerust als ik terug thuis ben.