Sinds mijn pensioen heb ik me intensief beziggehouden met allerlei activiteiten.
Elke zondag ging ik naar de schuttersclub. Ik was ook bezig met onze stamboom en verder hield ik me bezig met de heemkundige kring.
Ik specialiseerde me in de jaren '40. Veel van deze activiteiten heb ik flink moeten afbouwen.
Georgette kon niet meer overal mee naartoe en daarnaast vielen enkele goede vrienden plots weg.
Vandaag ben ik nog steeds actief maar dan vooral hier lokaal in het centrum. Ik organiseer mee tentoonstellingen en bijeenkomsten en geef advies aan het bestuur en de ouderenraad.
De schuttersclub bezoek ik nu nog één keer per maand en de heemkundige kring volg ik via het internet.
Het is prachtig om te zien wat je daar allemaal op kan vinden. Waar we vroeger een heel weekend mee bezig waren, vind je met Google in een half uur.
Ik houd ook een blog bij over ons leven hier.
Da's eigenlijk begonnen met de verhuis van onze zoon Marc naar Londen. Om onze kleinkinderen meer te kunnen zien, had zijn vrouw voorgesteld om een blog te bouwen.
Marc moest me dat wel uitleggen, want ik begreep niet wat het eigenlijk was. Na enkele weken wilde ik ook over ons een blog beginnen en dat vond iedereen een goed idee.
En daarom probeer ik nu zeker éénmaal per week er aan te werken.
Soms is het een foto van een bewoner van het centrum met wat uitleg of is het een foto van een activiteit in de schuttersclub.
Het doet me goed als ik dan van mijn broer of kinderen wat reactie krijg.
Georgette heeft het wel moeilijker.
Haar gezondheid gaat achteruit en ook mentaal heeft ze het nu moeilijker dan toen ze hier aankwam.
Ik probeer daarom elke middag met haar te kaarten. Ze kan er van genieten en ik weet dat bridge haar geest scherp houdt.