Ik woon in een klein rijhuisje zonder tuin dat ik huur voor 350 Euro/maand.
Het is net groot genoeg voor 2 personen, maar het is er erg aan toe.
Ik heb last van muizen. Het dak lekt als het hard regent en op 2 muren zijn er schimmelplekken.
In de winter is het er echt koud als het buiten vriest.
Ik wacht op een sociale woning, maar de wachtlijsten zijn zo lang dat ik nog zeker 1 jaar geduld moet oefenen.
De trap naar de eerste verdieping is heel smal en gevaarlijk.
Kijk, vorig jaar ben ik er af gevallen (ze toont een knobbel op haar pols).
Ik ben wel blij dat ik in het centrum woon. Zo heb ik geen auto nodig en heb ik alle winkels en vrienden in de buurt.
Al mijn meubels heb ik gekregen. De Imaan van de moskee had mensen aangesproken die me geholpen hebben. Hij is echt een goed man.

Ik doe veel verplaatsingen te voet. Voor de lange afstanden binnen de stad neem ik de tram en de bus.
Zo neem ik elke donderdag en vrijdag bus 6 naar het kringloopcentrum en de moskee.
Ik probeer wel te vermijden dat ik tijdens de schooluren de bus moet nemen omdat deze dan vol jongeren zit en er dan geen plaats is.
Ik ben eigenlijk een beetje jaloers op mensen die kunnen fietsen.
Soms ga ik naar Deinze, naar een kennis, en dan mag ik meerijden met een vriendin wiens man een auto heeft.
Ik neem nooit een taxi omdat deze te duur zijn.
In de zomer wandel ik soms te voet naar de Blaarmeersen om te genieten van de zon.

Als ik kijk naar mijn geboorteland en dat vergelijk met de situatie in Gent, dan is het hier echt goed.
In de zomer kan ik ervan genieten om rustig buiten te zitten voor het huis en een beetje te lezen of handwerk te maken.
Wanneer de kleinkinderen een keer langskomen blijven we nooit binnen omdat het erg klein is bij mij.
Dan gaan we meestal naar de speeltuin bij het parkje. Daar kunnen ze rustig spelen.
Heel af en toe in de zomer doen we daar ook eens een barbecue. Dat is echt zalig!
De winters zijn hier erg koud en nat. Ik heb dan ook vaak last van bij spieren en dan hoop ik dat het snel weer warm wordt.

Ik heb het geluk dat ik het LDC heb leren kennen. Daar zit Fatima die me kan helpen met kleine en grote vragen.
Zij heeft er ook voor gezorgd dat ik in het kringloopcentrum aan de slag kon.
Alhoewel Fatima me telkens probeert te overtuigen om mee te doen met de activiteiten van het centrum, zeg ik telkens nee. Ik voel me er niet thuis.
De meeste activiteiten interesseren me ook niet. Bij de laatste poging zat ik in een naaigroep maar al snel had ik door dat ik niets nieuws zou leren en dus ben ik gestopt.
Ik ga ook af en toe naar de FMV (Federatie Van Marokkaanse Verenigingen) waar ik samen met de andere vrouwen ontbijt en soms ook handwerkjes maak.
Hier kan ik wel van genieten.
Het nadeel is dat er enorm veel geroddeld wordt onder de vrouwen onderling.
Spijtig genoeg zijn er ook niet zoveel activiteiten in Gent.
Ik ga nooit naar culturele voorstellingen of optredens en ben één keer eens gaan kijken naar de Gentse Feesten. Maar daar was het echt te druk voor mij.

Omdat wij Marokkanen zijn en altijd zullen blijven, verwacht ik niet te veel op dat vlak.
Het verschil met de Vlaamse cultuur is groot en dat zal niet snel veranderen.
Als ik over straat loop schaam ik me soms wel over de manier waarop jonge Marokkanen zich gedragen.
Ze hebben geen respect en hangen maar wat rond. Ze verpesten heel vaak de sfeer. Soms zijn ze ook met criminele dingen zoals drugs bezig.
Ik spreek ze daar soms op aan, maar ze luisteren niet. Ik vind het echt spijtig.

Ik ben blij dat ik kan werken in het kringloopcentrum.
Ik kan er mensen helpen en dan voel ik dat ik ook nuttig bezig ben; iets beteken voor de andere collega's.
De sfeer is er altijd vrolijk en Eddy, de baas is erg attent en vriendelijk.
Als het kon zou ik er meer willen werken.
Fatima heeft me ook al gevraagd of ik vrijwilligerswerk zou willen doen, maar schaam mij nog wat.
Eigenlijk zou ik het heel graag doen, maar durf er niet goed aan beginnen.

Ik kan niet goed lezen of schrijven.
In het keerpunt volg ik Nederlandse les. Dat is in groep en ook soms op de computer.
Ik merk dat het me helpt om beter te Nederlands te praten, maar ik schaam me nog te veel.
Daarnaast 'lees' ik de Streekkrant en de reclamefolders.
Ik kijk iedere avond satteliet TV uit Marokko. Ik heb een tweedehands schotelantenne gekocht van een kennis waarmee ik Marokkaanse programma's kan bekijken.

Ik besef dat België een luxueus land is waar zorg heel betaalbaar is, maar toch is het voor mij vaak te duur.
Ik heb tandproblemen die ik niet kan laten behandelen zoals het hoort en met mijn knieoperatie heb ik financiële hulp gekregen van vrienden.
Na de operatie wilde ik zo snel mogelijk naar huis om de ziekenhuisfactuur te beperken, maar doordat ik alleen woon, was dat een erg moeilijke periode.
Ik was blij dat ik wat steun kreeg van mijn vriendin.
In het LDC zorgt Fatima erg goed voor mij. Ik zou willen dat ik eens iets kon terugdoen.
Ik maak me wel zorgen voor de toekomst.
DIt huis is ongezond en gevaarlijk voor mij en ik weet niet hoe lang ik de gevaarlijke trap zal kunnen opgaan.
Ik heb ook al gehoord van rusthuizen voor oudere bejaarden, maar ik denk niet dat dat iets voor mij is.
Ik vraag me af of ze wel Hallal vlees zouden hebben en of ik er zou kunnen bidden?